BLACK HAT ULTRA:

Witajcie w podcaście BLACK HAT ULTRA. Nowych słuchaczy witam serdecznie i szybko wam powiem o czym jestem podcast. Spotykam się tutaj z niezwykłymi osobami, które są prowadzone pasją i ambicją, pokonują swoje fizyczne i mentalne słabości, aby się rozwijać i realizować często bardzo szalone cele z uśmiechem na twarzy i w zgodzie ze sobą.

Ja się nazywam Kamil Dąbkowski i w tym tygodniu zapraszam na spotkanie z dwiema osobami: z Dawidem Dobropolskim i Marcinem Petrusem. Będziemy rozmawiać o ekspozycji na zimno. Historia tego odcinka jest szalenie ciekawa. Odkąd spotkałem się z Marcinem Petrusem miałem ochotę nagrać z nim drugi odcinek o metodzie Wima Hofa. Jakoś niełatwo było nam się umówić i w końcu Marcin zaproponował spotkanie zdalne z dodatkowym gościem. Miał nim być właśnie Dawid Dobropolski, którego nazwisko przewinęło mi się kiedy interesowałem się ketozą. Nie byłem jednak wtedy świadom, że Dawid napisał też książkę o morsowaniu pod tytułem "Zimna Siła". Wykorzystując doświadczenia pandemiczne, spotkaliśmy się wirtualnie nagrywając ten materiał, który zaraz usłyszycie. Mówimy o ekspozycji na zimno i o tym co ono może wnieść do naszego życia jak zacząć i skąd się ten pomysł w ogóle wziął. Tak, przedstawiam wam kolejną technikę kształtowania waszego ciała i umysłu poprzez działania masochistyczne. Czy musicie? Absolutnie nie, jak mówi Marcin. Czy warto spróbować? Absolutnie tak, mówi Dawid. W rozmowie poruszamy też kwestie związane z ketozą i o tym jak działa w połączeniu z ekspozycją na zimno. Zapraszam was serdecznie na tą ciekawą i niezwykle merytoryczną rozmowę. Posłuchajcie.

​

Witam panowie serdecznie. Dziękuję bardzo, że się spotkaliśmy dzisiaj razem. Dziękuję Ci Marcie, że jesteś prowodyrem tego spotkania i umówiłeś nas wszystkich. Bardzo, bardzo ciekawy koncept, żeby porozmawiać dzisiaj o zimnie. Bo zimno wiadomo u nas w kraju czy ekspozycja na zimno przeżywa spory boom od kilku lat. Morsowanie weszło w standard właściwie i jest to na pewno niesamowicie ciekawy temat. Dawid do tego jest ekspertem od ketozy i diety ketogenicznej. Więc myślę, że tutaj też opowiemy o tym jak jedno z drugim się łączy jeśli się łączy. I generalnie myślę, że będzie to bardzo ciekawe spotkanie. Marcina już znają moi słuchacze, bo widzieliśmy się, słyszeliśmy się w odcinku 17, kiedy Marcin opowiadał o oddychaniu. Ale jak pamiętacie, Marcin też wspominał o tym, że jest i zajmuje się metodą ma Wima Hofa i również prowadzi kursy związane z tą metodą. Więc dzisiaj opowie o tej drugiej swojej formie działalności, która zresztą na pewno z oddychaniem czy też bardzo, bardzo ściśle łączy.

Ale Dawid, gdybyś mógł powiedzieć słówko o sobie i opowiedzieć jak to się stało, że zająłeś się ekspozycją na zimno i jak to się stało, że z tej ketozy przeszedłeś do interesowania się zimnem.

DAWID DOBROPOLSKI:

Stało się to tak, że w momencie kiedy eksplorowałem temat ketozy w trakcie pisania książki i zbierania tych materiałów na pułapie biochemii i jak się okazało istnieją pewne punkty styczności, które regulują ten stan ketozy i niekoniecznie wszystko w keto zależy od jedzenia. Istnieją pewne czynniki, które nie mają nic wspólnego z jedzeniem, a które wpływają na stan ketozy. Takimi czynnikami może być chociażby ekspozycja na zimno. I w momencie kiedy pisałem książkę ketozy już z tyłu głowy miałem takie coś co powodowało mną, że jak tylko skończę wątek ketozy od strony stricte żywieniowej to będę chciał bardziej poeksplorować wątek zimna. Dlatego, że oprócz tego, że ketoza i zimno mają coś ze sobą wspólnego i że zimnem możemy wpływać na stan ketozy niekoniecznie tylko stricte pod kątem tego co jemy i że tym samym możemy jeść np. więcej węgli i być w ketozie i jeśli dodatkowo wrzucimy zimno to oprócz tej relacji między ketozą a zimnem. Zimno jak się okazało ma szereg innych zupełnie swoich własnych, oryginalnych właściwości. I ten wątek otworzył mi też tak naprawdę zupełnie nowe pole do zainteresowań do eksplorowania i tak dalej i tak dalej. Jak chociażby wpływ na stres, jak chociażby wpływ na wątki np. mitochondrialne itd. itd. na ten cały biochemiczny, świetny bardzo fascynujący świat. Ale oprócz tych pięknych teorii, jakie są w aspekcie zimna też autentycznie kiedy zacząłem morsować kiedy robiłem to wraz ze swoimi znajomymi i widzieliśmy wspólnie jak zmienia się nasz łeb mówiąc wprost. Jak zmienia się nasze podejście do wielu spraw. Stało się to tak, że zimno jest jednocześnie czymś co ma związek z ketozą i czymś co jest samo w sobie dla mnie fascynującym polem. Myślę, że taka była historia.

BLACK HAT ULTRA:

Super fajnie. To mam nadzieję, że opowiemy o tych wszystkich kwestiach bardziej jeszcze dokładniej i precyzyjniej, bo fajne tematy poruszyłeś. Marcin opowiedz o sobie jak te z kolei no bo rozumiem, że metoda Wima Hofa i ekspozycji na zimno i oddychanie to się wszystko łączy. Ale jak to wyglądało u Ciebie w życiu. Jak przechodziłeś z jednego do drugiego. I jakie są twoje doświadczenia jeśli chodzi o ekspozycję na zimno?

MARCIN PETRUS:

No właśnie moja historia z zimnem jest dosyć długa, bo tak naprawdę jak już miałem 5 lat to moja babcia posługując się książką Sebastiana Knajpa o leczeniu zimną wodą, traktowała mnie zimnymi prysznicami. Nie pamiętam, że tego nie cierpiałem. Ale potem czułem się naprawdę świetnie i naprawdę nie chorowałem jako dziecko. Potem trochę podrosłem, zacząłem pracować, stresować się i zacząłem chorować. Ale jako dziecko miałam naprawdę dobry system odpornościowy. Mało tego tak naprawdę kiedy miałem roczek to moi rodzice zostawili mnie w Busku na zewnątrz to była zima, po prostu żebym się przewietrzył trochę i zapomnieli na jakieś dwie godziny i przysypała mnie trochę warstwa śniegu. Więc mogę powiedzieć, że tak naprawdę trenuję ekspozycję na zimno od urodzenia. No tak ale potem przez długi, długi czas kompletnie się tym nie interesowałem. Wiedziałem, że jest jakieś tam morsowanie ale myślałem, że trzeba się z tym po prostu urodzić albo mieć jakieś niesamowite geny. I tak poznałem Wima Hofa. Znajomy mi powiedział, że jest taki szalony gość, który robi warsztaty z ekspozycji na zimno i mało tego, robi je u nas w Polsce. I w momencie kiedy zobaczyłem te obrazki jak ludzie stoją na mrozie robią jakieś dziwne ruchy. To po prostu jak to zobaczyłem myślałem, że ja jeżeli ja bym zrobił coś takiego to bym po prostu umarł albo od razu wylądował w szpitalu. To mi więcej pokazuje jaki jest przeskok w tej mentalności ok dla osoby, która ma z tym styczność to jest to norma, że ok wchodzę do przerembla. I tak po prostu jest. Dla mnie to była po prostu taka różnica jak dzień i noc. No i pomyślałem, że ok, mam słaby system odpornościowy, często się przeziębiam, jestem bardzo zestresowany. Gdybym był w stanie opanować to poprzez właśnie opanowanie tej praktyki z zimnem no to co jeszcze mógłbym zrobić w życiu. I to mnie popchnęło do tego żeby zapisać się na pierwszy kurs i dalej się już potoczyło.

BLACK HAT ULTRA:

Super. A powiedz jak te doświadczenia na pierwszym kursie twoje były. Rzeczywiście to było takie trudne dla ciebie. Jak musiałeś ze sobą walczyć żeby się przekonać do takiej mroźnej kąpieli. Jak reagowały za pierwszym razem?

MARCIN PETRUS:

To znaczy już troszeczkę byłem przyzwyczajony, bo w międzyczasie zacząłem robić jakiś taki kurs on line i jakoś się stopniowo do tego przyzwyczajać i prysznice, pierwszy eisbach. Natomiast pamiętam pierwszy eisbach, taką porządną kąpiel w lodzie, że to był szok. Po prostu to było pełne widzenie kinelowe. Nie wiedziałem co się dzieje. I potem jakiś kompletny taki bliss, szczęście niesamowite doświadczenie.

BLACK HAT ULTRA:

Super dobrze. Od razu powiem słuchaczom, że Dawid będzie tak myślę taką postacią, która nam opowie bardziej niż w naukowy sposób o zagadnieniu ekspozycji na zimno. Marcin z kolei opowie bardziej o kwestii duchowej i mentalnej. Także to będziemy mieli takie dwa fajne punkty widzenia na ten sam temat. Dobrze, panowie to kluczowe pytanie tak naprawdę po co to robić? Po co sobie ten dyskomfort taki zapodawać. Przecież my wszyscy, jeszcze ludzie pierwotni dążyli do jaskiń, do ogniska do grzania bo to daje bezpieczeństwo. Na ogniu możemy upiec chleb. Po co wchodzić do zimnej wody i czy jest to wymysł współczesnego człowieka czy też rzeczywiście mamy jakieś badania, które mówią o tym, że ludzie pierwotni też stosowali tego typu patenty. Jak to było?

MARCIN PETRUS:

Dawid proszę. Tylko po co? Wiecie co żeby odpowiedzieć przynajmniej od tej powiedzmy naukowej strony chociaż my tutaj z Marcinem niejednokrotnie w ogóle mogliśmy często porozmawiać na te tematy i powiem wam, że to jak się to od tej właśnie powiedzmy duchowej strony i od tej powiedzmy naukowej strony pięknie ze sobą łączy to mnie nie przestaje zadziwiać. Ale jeśli chodzi o tej powiedzmy stricte naukowej strony po co morsować ,to ja bym zaczął od pytania co to jest w ogóle tkanka tłuszczowe u nas? I chodzi o to, że my do niedawna tak naprawdę myśleliśmy, że w zasadzie jedynym body fatem jaki mamy to jest ten biały body fat, ten fat, skrót, który generalnie kojarzymy z tego, że jest, że wygląda, nie wszystkim się podoba, chcemy go zgubić i schudnąć i tyle. I raczej u dorosłych osób to jest jedyny typ body fatu jaki mamy jaki nas interesuje. Ewentualnie jest jeszcze ten diss seralny, ten wewnątrz powiedzmy tkanek tutaj i wokół tkanek, który jest bardzo niezdrowy itd. Ale to by było na tyle. Założenie było takie, że istnieje jeszcze jeden typ body fatu brązowy. Ale on jeśli w ogóle istnieje to raczej tylko u małych dzieci. U dorosłych albo nie ma go w ogóle albo jest tak nieaktywny, że nie ma znaczenia. Natomiast sytuacja się zmieniła w momencie kiedy my odkryliśmy czy wprowadziliśmy tak naprawdę do medycyny przede wszystkim takie badanie, które polega na tym, że wprowadza się taką radioaktywną postać glukozy do organizmu i skanuje się organizm., To jest takie badanie, które jest często wykorzystywane w przypadku diagnozy nowotworów. Jak się okazało osoby, które mają ekspozycję na zimno jeśli trafiły na takie badanie to okazywało się, że zaczynają się świecić w cudzysłowie czyli glukoza jest pobierana niesamowicie właśnie w rejony karku i szyi i tam gdzie jest najwięcej BAT, czyli tej brązowej tkanki tłuszczowej. Jak się okazało dorośli Owszem my większość z nas mamy uśpiony uśpiony bat ale możemy go pięknie aktywować i możemy go aktywować właśnie ekspozycją na zimno. I teraz co to znaczy w praktyce w praktyce znaczy to to że bat jest bardzo silnie uzbrojoną tkanką kosztową że ma bardzo dużo mi to humorów i jest dość aktywna metaboliczne w porównaniu do tej wad. Co więcej to oznacza w praktyce że podobnie jak biała tkanka ta brunatna czy brązowa również bardzo chętnie pobiera glukozy. I bardzo chętnie pobiera lipidów z krwi. Różnica jest taka, że biała chce to magazynować a brunatna chce spalać żeby wygenerować ciepło, żeby nas ogrzać. Tak więc konkretne efekty zdrowotne są takie jak ktoś by chciał poznać detale to już zachęcam do sprawdzenia książki. Mamy poprawę wrażliwości na insulinę, mamy poprawę parametrów lipidowych, mamy poprawę glikemii po posiłku, insulinemii po posiłku itd itd. Co więcej nawet ta biała tkanka tłuszczowe ta fat, pod wpływem ekspozycji na zimno zaczyna odpalać taki program, który w sobie mam i się nazywa program beżowienia. I wtedy nawet ta biała tkanka tłuszczowe zaczyna się przebudowywać i tak jak u osób, które przebywają w powiedzmy ciepłym otoczeniu cały czas nawet zimą to ten fat ta biała tkanka tłuszczowe jest ewidentnie nastawiona na to żeby to wszystko magazynować. Natomiast pod wpływem ekspozycji na zimno, szczególnie takiej regularnej nawet fat ulega beżowieniu i zaczyna przypominać w swoim profilu genetycznym itd itd.tą brunatną. To wciąż jest biała tkanka tłuszczowa tylko zachowuje się już trochę inaczej i nawet ona zaczyna wytracać zgromadzoną energię w formie ciepła. Więc to są chociażby dwa takie powody. Ale tych powodów jest o wiele więcej bo ekspozycja na zimno jest też takim czynnikiem niesamowicie oddziaływującym  na układ nerwowy. I to w taki sposób, że o ile my to zimno potrafimy i postrzegamy przede wszystkim za pomocą skóry i receptorów, które są na tej skórze to te receptory niejako przemieniają, przekształcają sygnał zimna na sygnał elektryczny, który trafia do mózgu i mózg następnie steruje w dół całym organizmem pod kątem adaptacji do zimna. Jednym z efektów tego jest to, że następuje chociażby wyrzut tych tzw. neurotropin różnych typów BDNF. To są takie czynniki, które my np. lubimy poszukiwać i wyzwalać biorąc chociażby różnego rodzaju neotropiki. Jak się okazuje zimno robi to samo. Zimno wspiera unerwienie organizmu. Co więcej zauważyłem też, że u części osób występuje to zjawisko tak zwane SIA czyli takie znieczulenie indukowane stresem. W praktyce chodzi o to, że znam naprawdę dużo ludzi, którzy mają problemy szczególnie ze stawami, są po kontuzjach, są bardzo zniszczeni jeśli chodzi o stawy i bóle stawów. I te osoby pod wpływem morsowania, regularnej ekspozycji na zimno przestają czuć ból. To też jest niesamowite. Skutków może być więcej i efektów. Możemy chociażby powiedzieć o tym, że zimno jako stresor, bardzo silny stresor jest też pewnego rodzaju stymulantem  dla tkanki tłuszczowej pod tym kątem, że ono będzie mobilizować tłuszcz ten, który mamy w sobie żeby go wyrzucić do krwi, do krwiobiegu a następnie go spalić żeby wygenerować ciepło lub ewentualnie żeby wygenerować energię dla mięśni, które będą pracować w postaci tej termogenezy drżeniowej żeby nas ogrzać. W praktyce oznacza to to, że jak mamy ten odporny tłuszcz to tą naszą ukochaną oponkę, zimno również może być narzędziem, które pośrednio pomoże nam ją zgubić. Oczywiście nie oznacza to, że deficyt kaloryczny nie jest istotny. Dalej to wszystko obowiązuje ale zimno może być naprawdę fajnym tutaj takim narzędziem. I tak naprawdę jeśli chodzi nawet o układ odpornościowy to zimno również ma coś do powiedzenia. Ponieważ jest to stresor to będzie uczyć nasz organizm nie tylko postrzegania stresorów i reagowania na nie ale będzie nas też w pewnym sensie hartować w odpowiedzi na te stresory. Są tutaj tak zwane białka szoku cieplnego itd itd. Nieistotne żeby wchodzić teraz w tę całą nomenklaturę. Efekt jest taki, że zimno dosłownie hartuje. To są efekty bardziej powiedzmy fizyczne, natomiast są też efekty bardziej psychiczne, psychologiczne, nerwowe. I tutaj myślę, że to będzie taki ciekawy przeskok. Pewnie za chwilę w stronę Marcina. Natomiast ja ze swojej strony dodam tylko takie zimne trzy grosze, że ponieważ zimno jest z stresorem to i powiem wam coś co tutaj jest chyba jednym z najbardziej fascynujących tematów jeśli chodzi o zimno. Ponieważ jest to stres to adaptacja do tego stresoru może powodować adaptację krzyżową do innych stresorów. Ponieważ tak jak odkrył odkrył to już Hans Sellin 50, 60, 70 lat temu. To był gość, który w ogóle wprowadził określenie stresu jako takiego do nauki. On nawet miał taki przydomek dr Stress. On opisał bardzo fajnie takie mechanizmy właśnie jak generalna adaptacja na stres i specyficzna adaptacja na stres i coś takiego jak zasoby odpornościowe. I jakby nieistotne teraz czym te zasoby odpornościowy są. Chodzi o to, że my jako ludzie jesteśmy stale narażeni na różnego rodzaju stresory w życiu, na świecie. Ale mamy też w sobie różnego rodzaju zasoby odpornościowe, które pozwalają nam sobie z tym stresem radzić. I chodzi o to, że jeśli wystawimy się na jeden typ stresoru lub stresora to nasze zasoby odpornościowe będą jakkolwiek zużywane żeby sobie z tym poradzić. I przez to jeśli my zużyjemy te zasoby, to wystawienie się na inny typ stresora również nam zaszkodzi. Ale tak jak to zużywanie występuje, występuje też zjawisko adaptacji. I jeśli my zaadoptujemy się generalnie do zimna, to możemy też poprawić swoją generalną adaptację na inne typy stresorów. I to jest niezwykły efekt. Efekt ten polega na tym, że w praktyce z takich osobistych doświadczeń jest taki, że ilekroć naprawdę miałem taką sytuację gdzie byłem dosłownie przed wejściem np. na salę wykładową żeby poprowadzić jakiś materiał i było to dla mnie jak jakiegoś rodzaju zjawisko stresujące, to przypomniałem sobie jakie to jest uczucie kiedy stoję przed przeręblem i mam wejść do przerębla tak jakbym za chwilę miał wejść na wykład. I efekt był taki, że wystarczyło samo wspomnienie tego doświadczenia, które znam na pamięć i przerobiłem je i nie muszę się przekonywać bo moje ciało to pamięta doskonale. Efekt był taki, że zamiast czuć się tak jakbym miał za chwilę wejść do paszczy lwa. Efekt był taki, że czułem się jak lew wchodzący na sawannę. To jest to. To jest to i to sprawia, że naprawdę zimno jest niesamowicie fascynującym dla mnie tematem. Natomiast drugi ostatni już wątek, który tutaj ze swojej strony chciałbym wskazać na zimno i efekty jakie to zimno daje jest taki, że to jest to o czym wspominaliście, że zimno daje pewnego rodzaju efekty, nagrody. Jeśli wejdziemy do zimnej wody i poradzimy sobie z tym zimnem i nasze ciało widzi i wie i my to widzimy i wiemy, że sobie z tym radzimy. Dosłownie następuje wyrzut dopaminy, dosłownie następuje aktywacja układów nagrody itd itd. I teraz jakie to ma praktyczne implikacje. No potężne. Oczywiście oprócz tego, że to w pewnym sensie wyjaśnia dlaczego to zimno jest coraz bardziej popularne i ludzie, którzy zaczynają morsować raczej nie przestają morsować tylko to morsowanie popełniają już do końca życia. A wręcz zachęcają innych ludzi. Inni ludzie też zachęcają kolejnych itd. itd. Natomiast bardziej, jeszcze bardziej wymownym dla mnie tutaj zjawiskiem jest to, że niejednokrotnie miałem w zasadzie przyjemność chyba obserwować bo tak można to nazwać ludzi, którzy mieli różnego rodzaju nałogi i uzależnienia od narkotyków. I ci ludzie w momencie kiedy zaczęli morsować i aktywować sobie te układy dopaminowe, autentycznie odstawiali dragi. I to nie dlatego, że musieli walczyć z tym żeby odstawić dragi tylko dlatego, że zimno było po prostu lepsze. I to nie tylko dlatego, że następował ten potężny wyrzut dopaminy ale troszeczkę i to też jest myślę ciekawy aspekt też dlatego, że ci ludzie robili to w ekipie innych ludzi, którzy dali im to poczucie, że są częścią fajnej ekipy, której udało się zrobić coś trudnego. I wiecie widok ludzi, którzy odzyskują w zasadzie swoje życie. Mi to wystarczy. Na pytanie po co morsować?

BLACK HAT ULTRA:

Tak jak opowiadasz o tym to właściwie zdefiniowałeś biegi ultra również. Bo dokładnie te same historie opowiadają ultrasi którzy przełamują się, potem zauważają, że są dużo silniejsi w życiu codziennym. Wiesz jak po dwudziestu kilku kilometrach przepraszam godzin biegu najważniejsza dla ciebie jest ciepła herbata to potem jak żyjesz w codziennym życiu i masz ciepłą herbatę to właściwie nic więcej do szczęścia nie trzeba. I również jeśli chodzi o uzależnienie osób to jest bardzo dużo osób, które wyszły z uzależnienia i biegają bardzo długie dystanse. Także widzę, że tutaj w ogóle w ogóle ta walka ze swoim dyskomfortem ale i jeszcze coś co było ważne co powiedziałeś. Czyli to współdzielenie tego z innymi ludźmi. To samo się dzieje na biegach, prawda. To są bardzo piękne rzeczy, które łączą te dwie kwestie. Fajnie, że tutaj tak to wybrzmiało. Marcin teraz powiedz ze swojej strony po co, po co wchodzić do tego zimnego jeziora?

​

MARCIN PETRUS:

No właśnie po co. I też trzeba powiedzieć o tym, że nie musicie, wcale nie trzeba. Jeżeli ktoś nie czuje takiego przyciągania, powołania to jak najbardziej nie. Znaczy my wiemy o tych wszystkich korzyściach. My tego doświadczyliśmy dlatego o tym mówimy, że warto. Jest cała lista korzyści, które mamy. Dawid już powiedział o wielu z nich. Wzmocnienie systemu odpornościowego. I jeżeli porozmawiamy z jakąkolwiek osobą, która morsuje np. no to ten temat choroby nie pojawia się za często. Oczywiście takim spektakularnym zdarzeniem był ten moment kiedy Wim Hof dał sobie wstrzyknąć endotoksynę i potem zrobiło to dwunastu innych uczestników. No można się przyczepiać, że to podanie mogłoby być zrobione lepiej, ale jest to taki ciekawy temat, że gdzieś to zimno ma ten potencjał, żeby regulować system odpornościowy. Jeszcze to co ja zauważyłem, że w przypadku chorób autoimmunologicznych jest tak, że ten nasz system odpornościowy, który atakuje własne ciało może być w ten sposób wyregulowany. Także dlaczego to robić, bo jest to tanie i bardzo proste. Często szukamy dosyć skomplikowanych rozwiązań. Drogie leki, drogie terapie a można wiele, wiele spraw naprawdę załatwić takim prostym bodźcem jakim jest zimno. Jeszcze z fizycznych tych elementów pojawia się adrenalina, która ma też bardzo ważną funkcję jeżeli chodzi o np. zmniejszenie zapalenia w organizmie ale też wyrzut adrenaliny pomaga w tym momencie kiedy jesteśmy w zimnej wodzie po obkurczają się naczynia krwionośne też. To się bardzo dobrze łączy z tym samopoczuciem. Adrenalina czy brak jest związany z tym, że możemy czuć się gorzej związana z depresją. Także tych korzyści fizjonomicznych jest bardzo, bardzo dużo i oprócz tego to co Dawid już powiedział właśnie o tych korzyściach mentalnych. I ja bym chętnie tutaj powiedział o swoich doświadczeniach. Że na przykład jakiś czas temu prowadziłem samochód i chciałem pokazać czego nie należy robić więc po prostu gapiłem się w komórkę i mało co nie doszło do wypadku. Mało co nie wyjechałem komuś w tył. Było naprawdę bardzo blisko to były metry. Od razu miałem totalny wyrzut adrenaliny, moje tętno poszło do góry, kortyzol. Pełna reakcja stresowa. Natomiast zauważyłem, że bardzo szybko opadło i to jest dokładnie to o czym mówi Dawid. To jest tak prosta adaptacja, że w momencie kiedy ćwiczę ekspozycję na zimno co jest tak naprawdę zagrożeniem życia bo jeżeli zostaniemy w tym zimnie to po prostu zginiemy. Natomiast jest to w kontrolowanym otoczeniu. Mamy na to kontrolę. Uczymy się adaptacji, uczymy się reagować. Obserwujemy co się dzieje w naszym ciele, w naszym umyśle w momencie kiedy wchodzimy do zimnej wody. Więc jest to taki dosyć bezpieczny sposób na trenowanie tej rezyliencji.

BLACK HAT ULTRA:

Marcin, bo bardzo mi zależy na tym żebyś opowiedział o tym czy jest to wymysł współczesnego człowieka. Kiedy w ogóle pojawiło się, kiedy człowiek wymyślił to całe wchodzenie do zimnej wody dla zdrowia? Czy ludzie pierwotni też to robili? Czy mamy jakieś badania? Czy też oni mieli tyle stresorów, że już nie potrzebowali więcej i adaptowali się na podstawie stresorów, które mieli normalnie w życiu codziennym. Jakbyś mógł troszeczkę o takiej historii opowiedzieć to byłbym wdzięczny.

​

MARCIN PETRUS:

No właśnie to jest dobry temat, bo doszukałem się jakichś wzmianek o ekspozycji na zimno w celowym zastosowaniu dwa i pół tysiąca lat przed naszą erą. Natomiast moim zdaniem od samego początku ludzkości myślę, że ta ekspozycja na zimno po prostu była. Bo po prostu nie da rady inaczej. W wielu kulturach ekspozycja na zimno była wykorzystywana i nadal jest jako np. rytuał. I tutaj możemy zobaczyć Azja, Chiny, Japonia, Ameryka Południowa. Miałem okazję być w Peru, prowadziłem tam warsztaty metody Wima Hofa natomiast lokalni przewodnicy powiedzieli mi, że np. przed wejściem do jeziora żebym złożył jakieś dary dla duchów jeziora. Więc i tam też jak najbardziej są plemiona, które używają zimna w takich kwestiach rytualnych. To było tam od dawna. Hipokrates też zwraca uwagę na to, że zimnem można leczyć czy ból czy kontuzje. I teraz jakoś wracamy do tego. Myślę, że to jest fajne, że teraz robi się faktycznie moda na to morsowanie, na ekspozycję na zimno. Że nie jest już to tylko zarezerwowane dla jakiejś wąskiej grupy osób. Ludzi pewnie trochę świrniętych bo dlaczego wchodzą do tego morza w zimie. Robi się to naprawdę bardzo popularne.

BLACK HAT ULTRA:

No dobrze Dawid. To może porozmawiamy o praktycznej kwestii czyli jak zacząć i czy to jest czy w ogóle to jest dla każdego? I jak zacząć żeby się nie zarazić? Taki jak byśmy mogli wstęp zrobić dla osób, które chciałyby zacząć morsować?

​

DAWID DOBROPOLSKI:

Może zacznijmy od tego, że oczywiście tak jak powiedzieliśmy sobie o tym po co morsować i po co się eksponować na zimno itd. itd. To też nie jest tak, że zimno jest panaceum jest dla wszystkich oczywiście itd. itd. Bo przynajmniej tak powinno się powiedzieć, że np. osoby które mają problem z układem sercowo-naczyniowym, osoby które mają żylaki osoby, które mają różnego rodzaju tego typu schorzenia itd. itd. Powinno się powiedzieć, że nie powinny morsować. Bo dochodzi w trakcie morsowania do dość sporego, naprawdę dość sporego skurczu naczyń krwionośnych to o czym powiedział Marcin. Dochodzi do sporego rozskurczu naczyń krwionośnych a później może znowu do skurczu. Więc jeśli ktoś ma naprawdę duże problemy z układem sercowo-naczyniowym no to trzeba uważać. Więc tak powinniśmy powiedzieć. Natomiast nie zmienia to faktu, że oczywiście dużo ludzi ma te problemy morsuje a wręcz widzi poprawę. To jest jakby drugi temat. Natomiast jest jak jest.

BLACK HAT ULTRA:

No dobrze ale czy np. ktoś kto chciałby zacząć powinien się udać do lekarza, najpierw zrobić jakieś badania podstawowe jak to wygląda?